Οθωμανική οχιά
Μεγαλόσωμη οχιά με μήκος σώματος που κυμαίνεται στα 70-95 εκατοστά, ενώ μπορεί να φτάσει το 1,30 μέτρο. Φέρει τροπιδωτές φολίδες. Η κόρη του ματιού της είναι κάθετη και οι φολίδες στο κεφάλι της μικρές. Έχει χρώμα μπεζ με ρομβοειδή σχέδια, σε χρώμα σκούρο καφέ, στη ράχη. Στο κεφάλι φέρει δύο ραβδώσεις που συγκλίνουν, με μία ή δύο βούλες στα άκρα τους. Τα αρσενικά είναι συνήθως πιο ανοιχτόχρωμα από τα θηλυκά, τα οποία έχουν άσπρο χρώμα ανάμεσα από το ζιγκ ζαγκ σχέδιο.
Συναντάται σε πετρώδεις περιοχές με μακκία βλάστηση, κοιλάδες με ποτάμια και σε αγροτικές περιοχές. Τρέφεται με μικροθηλαστικά, πουλιά και σαύρες. Ζευγαρώνει την άνοιξη και γεννά στα τέλη του καλοκαιριού 2-10 μικρά. Είναι δηλητηριώδες φίδι με αρκετά τοξικό δηλητήριο. Τους πολύ ζεστούς μήνες του χρόνου είναι νυκτόβια.
Απαντάται σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, στη Σαμοθράκη και στη Θράκη. Επίσης, υπάρχει αναφορά του είδους ανάμεσα στη Νέα Καλλικράτεια και την Ηράκλεια Χαλκιδικής.
Περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης. Χαρακτηρίζεται ως είδος Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC) τόσο από την IUCN (2020) όσο και από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009). Περιλαμβάνεται στο Παράρτημα IV της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ). Η κύρια απειλή που αντιμετωπίζει είναι η σκόπιμη θανάτωση. Η καταστροφή και υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων της από την εντατικοποίηση της γεωργίας και την έντονη βόσκηση, καθώς και η θνησιμότητα στους δρόμους αποτελούν δευτερεύουσες απειλές.
