Οφίσωψ
Ο οφίσωψ είναι μία μικρή σαύρα το μήκος της οποίας δεν ξεπερνά τα 15 εκατοστά. Χαρακτηριστικό του είδους είναι η απουσία βλεφάρων και η παρουσία μίας διάφανης προστατευτικής οφθαλμικής μεμβράνης, ένα γνώρισμα των φιδιών, εξ’ού και το όνομα Οφίσωψ (όφις + ωψ, όραση του φιδιού). Οι φολίδες της ράχης και της ουράς είναι τροπιδωτές, σαν κεραμίδια και αλληλεπικαλυπτόμενες. Η ράχη είναι καφέ με μαύρα στίγματα και την κάθε πλευρά του ζώου διατρέχουν δύο κίτρινες-μπλε λωρίδες. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο, ο λαιμός των αρσενικών αποκτά έντονο κιτρινοπράσινο χρώμα.
Δραστηριοποιείται την ημέρα, από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο και μπορεί παραμένει ενεργό καθόλη τη διάρκεια ακόμα και των πιο θερμών θερινών ημερών. Αναπαράγεται στα μέσα της άνοιξης και τα θηλυκά γεννούν από 1 έως 5 αυγά, συνήθως δύο φορές τον χρόνο. Τρέφεται κυρίως με Έντομα αλλά και άλλα Αρθρόποδα, όπως οι Αράχνες. Συναντάται σε ανοικτές και ξηρές περιοχές με μακκία βλάστηση ή φρύγανα, κάτω από πέτρες και ξύλα ή μέσα στη στρωμνή λιβαδιών και καλλιεργειών.
Το είδος εξαπλώνεται στη Βουλγαρία, την Κύπρο, την Τουρκία, την Εγγύς Ανατολή (Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανος, Συρία), τη Β. Αφρική (Αλγερία, Λιβυή, Αίγυπτος) και την Ασία (Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Ιράν, Ιράκ, Πακιστάν, Ινδία, Ρωσία). Στην Ελλάδα εξαπλώνεται στη Θράκη και στα νησιά του βόρειου και του ανατολικού Αιγαίου.
Ο οφίσωψ περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης, στο Παράρτημα IV της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ) και στο ΠΔ 67/81. Χαρακτηρίζεται ως είδος μειωμένου ενδιαφέροντος (LC) τόσο από την IUCN (2009) όσο και από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009), καθώς οι πληθυσμοί του παραμένουν σταθεροί και συναντώνται συχνά εντός προστατευόμενων περιοχών. Πιθανές απειλές για το είδος είναι η χρήση φυτοφαρμάκων, η υπερβόσκηση, η υλοτομία και η καταστροφή των ενδιαιτημάτων του εξαιτίας των λατομείων.
