Βαλκανικός βάτραχος
Τα ενήλικα άτομα έχουν μήκος έως 10 εκατοστά. Ο βασικός χρωματισμός της ράχης είναι πράσινος ή καστανός, με λαδί, σκούρες ή καθόλου κηλίδες ενώ η κοιλιά είναι ανοιχτόχρωμη. Μεγάλο ποσοστό ατόμων φέρουν μια ανοιχτόχρωμη γραμμή κατά μήκος της ράχης, Στα πλευρά έχει καλοσχηματισμένες δερματικές πτυχές. Η τυμπανική μεμβράνη είναι ορατή, πρασινωπού χρώματος με σκούρο δακτύλιο και στα αρσενικά υπάρχουν φωνητικοί σάκοι.
Ο βαλκανικός βάτραχος είναι δραστήριος την ημέρα και παραμένει δραστήριος σχεδόν όλο το έτος. Η αναπαραγωγή πραγματοποιείται την άνοιξη και το φθινόπωρο και κάθε γέννα περιλαμβάνει 2.000–10.000 αυγά. Η μεταμόρφωση των γυρίνων ολοκληρώνεται μετά από ενάμισι μήνα. Η διατροφή του Βαλκανικού βάτραχου περιλαμβάνει υψηλό ποσοστό Ασπόνδυλων. Οι βασικές ομάδες λείας του είναι τα Γαστερόποδα, τα Ισόποδα, τα Υμενόπτερα, τα Κολεόπτερα και οι Αράχνες. Ζει σε ποικιλία υγροτόπων και υδατοσυλλογών όπως λίμνες, έλη, νερολακούβες, ρέματα, ποτάμια, αρδευτικά κανάλια, ταμιευτήρες, στέρνες, πηγάδια και ποτίστρες ζώων, σε υψόμετρο 0–1000 μέτρα.
Το είδος κατανέμεται στα νότια Βαλκάνια. Στην Ελλάδα απαντά στο μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής χώρας (πλην Θράκης), σε πολλά νησιά των Κυκλάδων, των Σποράδων και του Ιονίου, καθώς και στην Εύβοια, τη Θάσο, τα Κύθηρα και τον Πόρο.
Ο βαλκανικός βάτραχος περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης και στο Παράρτημα V της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ). Χαρακτηρίζεται ως Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC) τόσο από την IUCN (2020) όσο και από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009). Αρκετές από τις περιοχές όπου ζει προστατεύονται. Οι κύριες απειλές που αντιμετωπίζει είναι η περιορισμένη και μειούμενη παρουσία του νερού στα νησιά, η αποξήρανση και υποβάθμιση των υγροτόπων και η ρύπανση.
