Σαύρα της Σκύρου
Το μήκος σώματος φτάνει τα 8,5 εκατοστά, ενώ η ουρά τα 10 εκατοστά. Τα αρσενικά είναι πιο μεγαλόσωμα από τα θηλυκά. Έχει καλοσχηματισμένο λαιμό, με λείο κολάρο. Ο χρωματισμός της ράχης έχει φωτεινό πράσινο χρώμα με πολλά σκούρα σημάδια που συχνά σχηματίζουν γραμμωτά σχέδια. Η περιοχή της κοιλιάς είναι γκριζωπή ή υπόλευκη, ενώ τα πλευρά είναι καστανά-λαδί με μικρά μαύρα στίγματα. Τα θηλυκά έχουν πιο ομοιογενή χρωματισμό από τα αρσενικά. Κατά την περίοδο αναπαραγωγής τα αρσενικά εμφανίζουν στην περιοχή της κοιλιάς έντονο πορτοκαλί χρώμα.
Απαντά σε φρύγανα, χαμηλές μακκίες, ανοικτές εκτάσεις με πέτρες, ήπιες πλαγιές με μέτρια βλάστηση και αμμοθίνες. Προτιμά περιοχές σε χαμηλό υψόμετρο. Δραστηριοποιείται αποκλειστικά την ημέρα και παραμένει ενεργή όλο το έτος. Η περίοδος αναπαραγωγής διαρκεί από τις αρχές Μαρτίου έως τα μέσα Αυγούστου, με τα θηλυκά να γεννούν 1-5 αυγά (χρόνος εκκόλαψης 20-30 ημέρες), μία με δύο φορές το χρόνο. Τρέφεται αποκλειστικά με χερσαία Ασπόνδυλα, κυρίως Έντομα. Έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις κανιβαλισμού. Σε κάποιες νησίδες οι πληθυσμοί εμφανίζουν έντονα χαρακτηριστικά γιγαντισμού.
Το είδος είναι ενδημικό του Αρχιπελάγους της Σκύρου, ενώ κατανέμεται και στη νησίδα Πιπέρι. Η γενετική δομή των πληθυσμών αντικατοπτρίζει ως ένα βαθμό την απομόνωση των νησίδων ύστερα από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας μετά την τελευταία παγετώδη περίοδο.
Η σαύρα της Σκύρου περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης. Χαρακτηρίζεται ως Τρωτό είδος (VU) από την IUCN (2020) εξαιτίας της περιορισμένης κατανομής και της πιθανότητας εισαγωγής θηρευτών στις περιοχές εξάπλωσής, χάρη όμως στο ικανοποιητικό επίπεδο των πληθυσμών αναφέρεται ως Σχεδόν Κινδυνεύον (NT) από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009).
