Σαύρα της Σικελίας
Το μήκος σώματος (χωρίς την ουρά) των ενηλίκων ατόμων είναι περίπου εξίμισι εκατοστά για τα αρσενικά και έξι εκατοστά για τα θηλυκά. Το ολικό μήκος με την ουρά μπορεί να φτάσει έως τα 26 εκατοστά, καθιστώντας το είδος το μεγαλύτερο του γένους Podarcis. Ο χρωματισμός της ράχης ποικίλει αλλά συνήθως είναι πράσινος, σπανιότερα λαδί ή καφέ, ενώ κάποιοι ιταλικοί και κροατικοί πληθυσμοί φέρουν μαύρο/ μαύρο-μπλε χρωματισμό. Η κοιλιά είναι συνήθως λευκή ή ανοικτόχρωμη, μπορεί όμως να φέρει και έντονα χρώματα. Το κέντρο της ράχης και τα πλευρά φέρουν σκούρα στίγματα.
Ημερόβιο είδος που τρέφεται κυρίως με Αρθρόποδα, αν και η δίαιτα του μπορεί να περιλαμβάνει και ασυνήθιστα ευρήματα όπως τρωκτικά, σαμιαμίδια ή ακόμα και άτομα του είδους του. Απαντάται σε μεγάλη ποικίλά ενδιαιτημάτων, τυπικά σε μεσογειακά οικοσυστήματα αλλά επίσης σε βραχώδη ή αμμώδη ενδιαιτήματα, σε κήπους, καλλιέργειες, λιβάδια καθώς και σε αστικές περιοχές. Το θηλυκό γεννάει 4-11 αυγά, τουλάχιστον δύο φορές ετησίως.
Η σαύρα της Σικελίας είναι ξενικό είδος στην Ελλάδα. Εξαπλώνεται στην Ιταλία, την Κορσική, τις ακτές της Αδριατικής (από τη Σλοβενία έως το Μαυροβούνιο), τα Κροατικά νησιά και την Ελβετία. Έχει εισαχθεί από τον άνθρωπο στην ηπειρωτική Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Τουρκία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και πρόσφατα και στην Ελλάδα (Αττική).
Η σαύρα της Σικελίας χαρακτηρίζεται από την IUCN (2020) ως Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC), με τους πληθυσμούς του είδους να παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις. Οι φυσικοί του πληθυσμοί περιλαμβάνονται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης και στο Παράρτημα IV της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ). Όντας ξενικό είδος, δεν προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία.
