Οχιά
Το μήκος της μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 90 εκατοστά. Φέρει τροπιδωτές φολίδες. Η κόρη του ματιού της είναι κάθετη και οι φολίδες στο κεφάλι της μικρές. Στην άκρη του ρύγχους φέρει απόφυση σαν «κερατάκι». Έχει χρώμα ανοιχτό γκρι ή μπεζ με πιο σκούρο σχέδιο ζιγκ ζαγκ στη ράχη, με λιγότερο έντονες αντιθέσεις στα θηλυκά από ότι στα αρσενικά. Φέρει χαρακτηριστική γραμμή από το μάτι μέχρι τη γωνία του σαγονιού. Το σώμα της είναι αρκετά χοντρό σε σχέση με το μήκος της.
Συναντάται σε πετρώδεις περιοχές με μακκία βλάστηση και ανοίγματα, σε σύνορα δασών και αγροτικές περιοχές (όπως αμπελώνες, ιδιαίτερα αν υπάρχουν ξερολιθιές). Τρέφεται με μικροθηλαστικά, πουλιά και σαύρες (ιδιαίτερα τα νεαρά άτομα), περιστασιακά και με βατράχια. Γεννά 4-20 μικρά στα τέλη Αυγούστου. Είναι δηλητηριώδες φίδι με αρκετά τοξικό δηλητήριο. Τους πολύ ζεστούς μήνες του χρόνου είναι νυκτόβια.
Απαντάται σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και στα περισσότερα από τα νησιά των Κυκλάδων, των Σποράδων, του Ιονίου καθώς και τη Θάσο και τη Σαμοθράκη.
Περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης. Χαρακτηρίζεται ως είδος Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC) τόσο από την IUCN (2020) όσο και από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009). Περιλαμβάνεται στο Παράρτημα IV της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ). Η κύρια απειλή που αντιμετωπίζει είναι η σκόπιμη θανάτωση. Η καταστροφή και υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων της από την εντατικοποίηση της γεωργίας, την έντονη βόσκηση, καθώς και η θνησιμότητα στους δρόμους αποτελούν δευτερεύουσες απειλές.