Σαύρα της Λυκίας
Το τελικό μήκος σώματος των ενηλίκων φτάνει τα 7-8 εκατοστά, με την ουρά να έχει περίπου το διπλάσιο μήκος. Μοιάζει αρκετά με την πελασγική σαύρα σε μορφή και αναλογίες σώματος, όμως διαφέρει χρωματικά. Το βασικό χρώμα της σαύρας της Λυκίας είναι το καφέ, τόσο ραχιαία και πλευρικά, όσο και στην ουρά. Τα νεαρά άτομα και τα ενήλικα θηλυκά φέρουν αμυδρά λευκά στίγματα τα οποία συχνά σχηματίζουν δύο σειρές κατά μήκος του σώματος πλευροραχιαία, από το κεφάλι έως τη βάση της ουράς. Τα ενήλικα αρσενικά έχουν έναν σχεδόν ενιαίο καφέ χρωματισμό με πολύ μικρά, διάσπαρτα μαύρα στίγματα.
Πρόκειται για ημερόβιο είδος. Πολύ ντροπαλή σαύρα που αποφεύγει την πολλή έκθεση και λιάζεται πάντα κοντά σε βλάστηση και κρυψώνες, όπου αποσύρεται γρήγορα με την παραμικρή ενόχληση. Σκαρφαλώνει επιδέξια στους βράχους. Τρέφεται κυρίως με Έντομα. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για την οικολογία του προσφάτως ανακαλυφθέντος ελληνικού πληθυσμού που επιβιώνει σε μια μικρή βραχονησίδα.
Εξαπλώνεται στην περιοχή της Λυκίας, ενώ στην ελληνική επικράτεια το είδος εντοπίζεται μόνο στη βραχονησίδα Ψωμί του Καστελλόριζου.
Το είδος περιλαμβάνεται στο Παράρτημα III της Σύμβασης της Βέρνης. Ακόμα δεν έχει κατηγοριοποιηθεί από την IUCN όσον αφορά το καθεστώς απειλής, ούτε συμπεριλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009), ενώ η κατάσταση διατήρησης του είδους είναι προς το παρόν άγνωστη. Δεδομένης της πολύ μικρής έκτασης της νησίδας Ψωμί (μόλις 3,5 στρέμματα) όπου απαντά ο μοναδικός ελληνικός πληθυσμός του είδους, οποιαδήποτε αλλαγή θα μπορούσε να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνη για την επιβίωση του πληθυσμού.
